طی این چند روز گذشته مدام با خودم کلنجار رفتم که بنویسم...نمی دانستم از چه.همه چیز همانطور یکنواخت و در کرختی  مطلق به سر می برد.هر روز تنها، اتفاقِ تلخ ناامیدی رخ می دهد و درد های مزمنِ به جای مانده از سالها یِ قبل.که فقط توی این چند روز...همین طور بیشتر و بیشتر شدند...و نشانه اش لابد همین تیر کشیدن هایِ بی امان دستِ چپم باشد.مدتی می شود که درست و حسابی درس نخواندم...فکر می کنم که باید پنج شنبه و جمعه به خواندن دروس عقب افتاده ام اختصاص دهم.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

نويسنده : omid | تاريخ : پنج شنبه 21 فروردين 1393برچسب:,

| نوع مطلب : <-PostCategory-> |